Το Θέατρο Τέχνης μπαίνει φέτος στην όγδοη δεκαετία του. Σε μια περίοδο κρίσης, όπου τα πάντα δοκιμάζονται, επιλέγει να επιστρέψει στις ρίζες και να τοποθετήσει στο κέντρο του προγράμματος του, στο ιστορικό Υπόγειο, το νεοελληνικό έργο, συνεχίζοντας την παράδοση, που ο Κάρολος Κουν ξεκίνησε και καθιέρωσε.

Η αρχή της όγδοης δεκαετίας γίνεται δίνοντας βήμα έκφρασης σε νέους -πλην όμως καταξιωμένους- Έλληνες συγγραφείς. Οκτώ σύγχρονα ελληνικά έργα -διάρκειας μιας ώρας-, εμπνευσμένα από τη γύρω μας πραγματικότητα, γραμμένα αποκλειστικά για να φιλοξενηθούν στο Υπόγειο, έρχονται να αναδείξουν, τις αξίες που το Θέατρο Τέχνης ανέκαθεν υπηρετούσε, καθιστώντας το συνομιλητή μιας κοινωνίας που φαίνεται να το έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ.

Οι συγγραφείς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Θεάτρου Τέχνης να γράψουν για το Υπόγειο είναι: οι Αντώνης και Κωνσταντίνος Κούφαλης, με το έργο " Όλη η πόλη το κουβεντιάζει", ο  Αλέξης Σταμάτης, με το έργο "Μεσάνυχτα σ' έναν τέλειο κόσμο", ο Ανδρέας Φλουράκης, με το έργο "Ασκήσεις για γερά γόνατα", ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, με το έργο "Τον άυλο εσένα", η Μαριάννα Κάλμπαρη, με το έργο "Αλμανάκ", ο  Μισέλ Φάις, με το έργο "La petite mort", ο  Σάκης Σερέφας, με το έργο " Έναν φιδέ κι ακίνητος!" και ο Γιάννης Δούμος, με το έργο "Να ζείς".

Η έναρξη των παραστάσεων γίνεται με τα δύο πρώτα έργα, που είναι: " Όλη η πόλη το κουβεντιάζει"  των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη, σε σκηνοθεσία του Θόδωρου Γράμψα και "Μεσάνυχτα σ' έναν τέλειο κόσμο" του Αλέξη Σταμάτη, σε σκηνοθεσία του Άρη Τρουπάκη.

Πρόκειται για δύο έργα με άμεσες ή υπαινικτικές αναφορές στο θέατρο του Παραλόγου. Το ένα "συνομιλεί" με τον Μπέκετ της “Τελευταίας Ταινίας του Κραπ” και το άλλο με τον Ιονέσκο του “Παιχνιδιού της Σφαγής”. Το ένα τοποθετείται στο παρόν, αλλά με συνεχή άλματα στο παρελθόν και το άλλο στο μέλλον, αλλά με σαφείς αναφορές στην ναζιστική βαρβαρότητα.

1. " Όλη η πόλη το κουβεντιάζει"  των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη

Το ‘Όλη η Πόλη το Κουβεντιάζει” είναι ένα “Ταξίδι στη καρδιά του σκότους”…

Ένα άνισο παιχνίδι με ανόμοιους παίκτες που οδηγούνται στη συντριβή όταν συγκρούονται με τους “Φορείς”…

Η νίκη είναι μόνο γι’ αυτούς που τη διεκδικούν δίχως έλεος.

Σκηνοθεσία Θόδωρος Γράμψας

Σκηνικός χώρος και ενδυματολογική επιμέλεια: Κατερίνα Σωτηρίου

Μουσική και μουσική επιμέλεια: Λεωνίδας Μαριδάκης

Παίζουν οι ηθοποιοί: Λουκία Πιστιόλα, Νίκος Αρβανίτης, Ιωάννα Κανελλοπούλου και Αυγουστίνος Κούμουλος.

2. "Μεσάνυχτα σ' έναν τέλειο κόσμο" του Αλέξη Σταμάτη

Ένας θεατρικός συγγραφέας ζει εδώ και χρόνια εγκλωβισμένος στο σπίτι του μαζί με τα ντιβιντί, όπου έχει αποθηκεύσει το υλικό της ζωής του από τότε που άρχισε να γράφει. Ένα υλικό “ζωής” που του προσέφερε και το “υλικό γραφής”. Ξαφνικά δέχεται μια προσοδοφόρα πρόταση που μπορεί να του αλλάξει τη μοίρα. Για να γράψει όμως πρέπει να δει τα μοναδικά δύο ντιβιντί που δεν αντέχει. Εκείνα που ξανανοίγουν το μεγάλο του τραύμα. Θα το κάνει;

Σκηνοθεσία Άρης Τρουπάκης

Σκηνικά και κοστούμια: Κατερίνα Σωτηρίου

Παίζει ο: Νίκος Αρβανίτης

Τα δύο έργα θα παίζονται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, για 8 εβδομάδες.

Ώρα έναρξης των παραστάσεων στις 9 μ.μ. ακριβώς.

Από τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013.

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ ΥΠΟΓΕΙΟ – Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα τηλ 210 3222760

Χορηγός επικοινωνίας ΕΡΤ

Για «πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο» στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά κάνει λόγο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, σε επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας. Όπως καταγγέλλει, τα Ναυπηγεία δόθηκαν δώρο σε εταιρία της οποίας εξασφαλίστηκαν απευθείας αναθέσεις συμβάσεων ύψους 3 δισ. ευρώ, πληρώθηκε αστρονομική προκαταβολή πάνω από 1 δισ., παραβιάστηκε κάθε γνωστή αρχή, πρακτική και μεθοδολογία για την υλοποίηση έργων και συμβάσεων και σήμερα το Π.Ν. δεν έχει τα υποβρύχια που παρήγγειλε και είναι αναγκαία στον επιχειρησιακό του σχεδιασμό ενώ οι εργαζόμενοι είναι στον δρόμο.

Ευρεία σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών πραγματοποιείται σήμερα υπό τον Γιάννη Στουρνάρα για το πετρέλαιο θέρμανσης και τους δικαιούχους του επιδόματος την ώρα που οι βενζινοπώλες προειδοποιούν ότι δεν πρόκειται να αγοράσουν  και ακολούθως φυσικά να διαθέσουν στην αγορά πετρέλαιο θέρμανσης. «Δε θα αγοράσουμε και δε θα πουλήσουμε πετρέλαιο θέρμανσης μέχρι να βρεθεί λύση», είπε στην ΕΡΑ ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βενζινοπωλών Μιχάλης Κιούσης σημειώνοντας ότι ακολοθούνται οι ίδιες λανθασμένες πολιτικές όπως και πέρσι με αποτέλεσμα απώλειες εσόδων για το κράτος ύψους 270 εκατομμυρίων Ευρώ.

Αντιφασιστική - αντιρατσιστική και αντικατασταλτική συναυλία διοργανώνουν οι Σύλλογοι Εργαζομένων – Φοιτητών ΕΚΠΑ –ΕΜΠ την Τετάρτη 9/10, 18.00 Προπύλαια. Στην ανακοίνωσή τους αναφέρουν ότι:
"Μπαίνουμε στην 5η εβδομάδα απεργίας σε κοινές κινητοποιήσεις εργαζόμενοι, φοιτητές και μέλη ΔΕΠ στα Πανεπιστήμια και δίνουμε έναν ανυποχώρητο αγώνα. Οι 1349 διαθεσιμότητες - απολύσεις στα ΑΕΙ δεν είναι το πρώτο χτύπημα αλλά ούτε και το τελευταίο. Προηγήθηκαν ο αντιδραστικός νόμος Διαμαντοπούλου, το σχέδιο Αθηνά, οι τεράστιες περικοπές στους προϋπολογισμούς των Ιδρυμάτων, εφεδρείες και το πρώτο κύμα διαθεσιμοτήτων πέρσι τον Οκτώβρη. Και μετά τις απολύσεις τι; Μπροστά μας έχουμε τη διάλυση των υποδομών του Πανεπιστημίου, τις εργολαβίες και την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τα κλεισίματα και τις συγχωνεύσεις σχολών με το σχέδιο Αθηνά 2, τα δίδακτρα και τις διαγραφές φοιτητών, τις διασπάσεις των προγραμμάτων σπουδών και την απαξίωση των πτυχίων, την περικοπή του 40% του διδακτικού προσωπικού και νέες απολύσεις.

Παράλληλα, η κυβέρνηση σε προσπάθεια διαίρεσης της εργατικής τάξης και αποπροσανατολισμού του κινήματος χρησιμοποίησε το χαρτί του ρατσισμού και έδωσε κάλυψη στους φασίστες αποθρασύνοντας τους, αυξάνοντας ταυτόχρονα και την καταστολή. Οι πολιτικές αυτές δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αλλά το αποκορύφωμα μιας πορείας χρόνων, μνημονίων, αντιλαϊκών και ρατσιστικών μέτρων που κατεδαφίζουν κατακτήσεις, εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση ακόμα και τώρα που βλέπουμε τους φασίστες να οδηγούνται στη φυλακή. Θεωρούμε λοιπόν, ότι σε όλες αυτές τις προκλήσεις και τις επιθέσεις το κίνημα πρέπει να απαντήσει και να παλέψει ενωμένο. ΟΛΑ τα πληττόμενα κομμάτια των εργαζομένων και της νεολαίας να βρεθούν μαζί στο δρόμο του αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση και στη μνημονιακή πολιτική του κεφαλαίου και ενάντια στο ρατσισμό, τους φασίστες και την κρατική καταστολή για να έρθουν οι ανάγκες μας στο προσκήνιο και ο αγώνας μας να είναι νικηφόρος".

 

«Πώς ξέρω πως σ’ αγαπώ, αφού κανένας δεν έχει ορίσει τι είναι η αγάπη; Κι αφού δεν έχει ορίσει, μπορεί να μου φύγει και να μην σε θέλω. Τότε θα χάσω και εσένα και αυτά τα εκατομμύρια δολάρια. Προτιμώ, λοιπόν, να πεθάνεις. Κι αν τελικά σ’ αγαπούσα, θα στενοχωρηθώ για κάποιο χρονικό διάστημα. Μετά θα μου περάσει και θα μου μείνουν και τα χρήματα.»

Ο διάσημος ιστορικός της τέχνης Έρνστ Φίσερ σε σελίδα πασίγνωστου βιβλίου του αναφέρεται στον συγγραφέα Ντάσιελ Χάμετ και το Γεράκι της Μάλτας, τονίζοντας πως αυτός ο τελικός μονόλογος του Μπόγκαρντ καθορίζει τη βδελυγμία και τον κυνισμό του καπιταλιστικού συστήματος και τις «αξίες» ή την περιφρόνησή του προς κάθε τι ωραίο. 72 χρόνια μετά, η υπόθεση, ο μονόλογος, το κυνήγι μιας κοινωνικής χίμαιρας, το πάθος του χρήματος κυριαρχούν. Δεν άλλαξε τίποτα.

Συνάντηση κατοίκων με τον Εισαγγελέα για τις «Λίμνες»

Συνάντηση με τον Εισαγγελέα Ηλείας πραγματοποιεί αυτή την ώρα τριμελής επιτροπή των κατοίκων από τα Μακρίσια, την Αλφειούσα και άλλες περιοχές που έχουν προχωρήσει στον αποκλεισμό της χωματερής στη θέση «Λίμνες».  Οι κάτοικοι δηλώνουν ανυποχώρητοι και αποφασισμένοι να μην επιτρέψουν να συνεχιστεί το περιβαλλοντικό έγκλημα σε βάρος της περιοχής και της υγείας τους. Εκτιμάται πως στη σημερινή συνάντηση θα γίνει προσπάθεια να αποφευχθεί η σύγκρουση από τις εμπλεκόμενες πλευρές και να καμφθούν οι αντιδράσεις που υπάρχουν, καθώς όλοι οι δήμοι του νομού αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα και έχουν ανακοινώσει πως η οριστική λύση απαιτεί ακόμα δύο χρόνια έως ότου ολοκληρωθεί το εργοστάσιο διαχείρισης.


 

Την έντονη αντίδραση της τοπικής κοινωνίας προκαλεί η απόφαση της ΔΟΥ Μυτιλήνης να κατασχέσει την πρώτη κατοικία πολύτεκνης οικογένειας, για οφειλές 2,268 ευρώ. Πρόκειται για σπίτι μόλις 60 τ.μ όπου και διέμεναν ένας συμβασιούχος εργαζόμενος, η άνεργη εδώ και τρία χρόνια σύζυγός του και τα τέσσερα παιδιά τους ηλικίας 11, 9, 7 και 4 χρονών

Γροθιά στο στομάχι αποτελούν τα στοιχεία που φέρνει στο φως της δημοσιότητας η Eurostat αποκαλύπτοντας σε οικονομικά μεγέθη τις δραματικές κοινωνικές συνέπειες των μνημονίων και της σκληρής λιτότητας. Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία που αφορούν το 2011 το 31% του ελληνικού πληθυσμού (3,4 εκατ. άτομα) ζει στο όριο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού (Το 2010: 27,7%). Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στην ευρωζώνη, ενώ ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 24,3%. Η χώρα μας κατέχει επίσης την πρώτη θέση σε πολίτες που στερούνται των βασικών ειδών διαβίωσης (το 15,2%). Το χάσμα φτώχειας μεταξύ της Ελλάδας και των άλλων εταίρων, είναι σαφές ότι είναι ακόμα μεγαλύτερο καθώς από το 2011 μέχρι και σήμερα η κατάσταση έχει επιδεινωθεί δραματικά, στον τομέα της Απασχόλησης ενώ επίσης και τα εισοδήματα έχουν συρρικνωθεί ραγδαία μέσα από τις αλλεπάλληλες περικοπές μισθών συντάξεων και τις φορολογικές επιβαρύνσεις.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Οι δικαστικοί λειτουργοί εγκλημάτισαν σε βάρος του Δικαίου και της ίδιας της Δικαιοσύνης, υποστήριξε σε ανακοίνωσή του ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ο οποίος καταδικάστηκε σε 20ετη κάθειρξη. Ο πρώην υπουργός έκανε λόγο για μία  εξοντωτική καταδίκη σε βάρος του ίδιου και της οικογένειάς του και υπογράμμισε ότι δεν αναγνωρίζει την απόφαση και θα καταθέσει άμεσα έφεση. Χαρακτήρισε επίσης, το δικαστήριο που εκδίκασε την υπόθεση «ανεπαρκές και αδύναμο να αντισταθεί στις "άνωθεν" παρεμβάσεις».

 
Τη φετινή χειμερινή περίοδο 2013-2014 το Θέατρο «ΠΡΟΒΑ» παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά, το έργο του Παναγιώτη Μέντη, «Ρόζα». Μια παράσταση που γνώρισε μεγάλη επιτυχία από το κοινό και τους κριτικούς, σε  σκηνοθεσία Σωτήρη Τσόγκα, μουσική Σταμάτη Κραουνάκη και με τη Μαίρη Ραζή στον ομώνυμο ρόλο της Ρόζας Εσκενάζυ. Ά βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας «Ελένη Χατζηαργύρη» από την Ακαδημία Κορφιάτικων Βραβείων.

Το θέμα του έργου είναι η μυθοπλασία της περιπετειώδους ζωής της Ρόζας Εσκενάζυ, μιας από τις σημαντικότερες γυναίκες της ελληνικής λαϊκής μουσικής σκηνής.
Η ηρωίδα θυμάται, ονειρεύεται, ανασύρει μνήμες, ξύνει πληγές, αναπολεί και παραμένει ανεξάρτητη κι ερωτευμένη με το τραγούδι και το χορό. Μία παράσταση που συνδέει το χθες με το σήμερα, αναζωπυρώνει μνήμες και εναλλάσσει τη συγκίνηση με τη χαρά, το τραγούδι με το λόγο. Η μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη γίνεται συνδετικός κρίκος των εποχών, των εικόνων, αφήνοντας όμως την κυρίαρχη θέση στο ρεμπέτικο  που ζωντανεύει μέσα από την εκφραστική και γεμάτη συναίσθημα φωνή της Μαίρης Ραζή.  Ο μαέστρος Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης συνοδεύει ζωντανά στο πιάνο τα γνωστά τραγούδια της Ρόζα Εσκενάζυ καθώς και του Σταμάτη Κραουνάκη. Τους τρείς σημαντικούς άντρες της ζωής της ερμηνεύει ο Γιάννης Τσουρουνάκης.
Κατά τη διάρκεια της παράστασης ακούγονται  με συνοδεία πιάνου γνωστά τραγούδια της σπουδαίας ερμηνεύτριας «Το Χαρικλάκι», «Η Δημητρούλα», «Η γκαρσόνα», «Του Μάνθου ο τεκές», « Γιατί φουμάρω κοκαΐνη» και πολλά καινούργια τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη, γραμμένα ειδικά για την παράσταση.
Το έργο κυκλοφορεί σε βιβλίο.




ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:                        ΔΙΑΝΟΜΗ:
Κείμενο: Παναγιώτης Μέντης                Ρόζα: ΜΑΙΡΗ ΡΑΖΗ
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Τσόγκας                Χρήστος-Αλέξανδρος-Γιάγκος: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΥΡΟΥΝΑΚΗΣ    
Μουσική σύνθεση: Σταμάτης Κραουνάκης          Τα τραγούδια συνοδεύει στο πιάνο ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
Μουσική Επιμέλεια: Άρης Βλάχος                                       Στην προβολή εμφανίζεται ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΟΓΚΑΣ
Σκηνικά – Κοστούμια: Καλλιόπη Κοπανίτσα
Σχεδιασμός Φωτισμών: Σωτήρης Τσόγκας                   ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
                                      Σάββατο 9.15 μμ, Κυριακή 7.30μμ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ : 90 λεπτά                      ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ- 80 ΑΤΟΜΑ

ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 15€, Άνεργοι-Συνταξιούχοι 10€

ΡΟΖΑ ΕΣΚΕΝΑΖΥ
Η Ρόζα Εσκενάζυ χαρακτηρίστηκε ως «Η μεγάλη κυρία» του ρεμπέτικου τραγουδιού. Ήξερε να ξεσηκώνει, με τα σκέρτσα και τα καμώματά της, τους σεβντάληδες θαμώνες γιατί, εκτός από έξοχη τραγουδίστρια ήταν και θαυμάσια χορεύτρια. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη του 1883 και πέθανε σε ηλικία 97 ετών. Σημαντικός σταθμός στην καριέρα αλλά και στην ίδια τη ζωή της υπήρξε η Θεσσαλονίκη.
Όπως το ρεμπέτικο τραγούδι, έτσι και η Ρόζα εκπροσωπεί ένα μείγμα παράδοσης: Εβραία, εκχριστιανισμένη, με πρώτη γλώσσα της τα Τούρκικα, κουβαλάει όλο το υλικό μιας πλούσιας σε διαστρωματώσεις μουσικής παράδοσης. Συγκρότησε με το βίο της την εικόνα της ανεξάρτητης χειραφετημένης ρεμπέτισσας, μιας προσωπικότητας κόντρα στην κοινόχρηστη αντίληψη για τη γυναικεία παρουσία στην Ελλάδα του μεσοπολέμου.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΝΤΗΣ
Ο Παναγιώτης Μέντης- ηθοποιός και συγγραφέας- είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του σύγχρονου νεοελληνικού θεάτρου. Έχει βραβευθεί δύο φορές με κρατικό βραβείο για τα έργα του «Playmobil» και «Άννα είπα». Επίσης, βραβεύτηκε από το Ίδρυμα Ωνάση για τα θεατρικά του έργα «SAVE» και «Ξένοι». Τα έργο «Ρόζα Εσκενάζυ» είναι από τα τελευταία του.

Κριτικές για την παράσταση

«Με σεβασμό για τα βάσανά της, με κριτικό χιούμορ για τα λάθη της, με βιογραφική ακρίβεια, αλλά και δραματουργική ευλυγισία, ο συγγραφέας εμφανίζει τη γριά πια Ρόζα Εσκενάζι να αναδράμει στο«ρέμπελο» βίο της, στους έρωτες και στην τέχνη της, εμπλουτίζοντας την αφήγησή της με ένα πρόσωπο (τον άντρα που της αφοσιώθηκε μέχρι τέλους), με τραγούδια που ερμήνευσε, αλλά και δικούς του στίχους που «ευλόγησε» με υπέροχες μελωδίες του ο Σταμάτης Κραουνάκης. Η αισθαντικά ρεαλιστική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσόγκα, το απέριττο σκηνικό και τα κοστούμια (Καλλιόπη Κοπανίτσα), η μουσική επιμέλεια (Αρης Βλάχος), το βίντεο (Παναγιώτης Τσάγκας), η κινησιολογία(Τατιάνα Μύρκου) και προπάντων η ερμηνεία της Μαίρης Ραζή που, με ευαισθησία,δύναμη και χιούμορ έπλασε τη Ρόζα, ερμήνευσε τραγούδια της και ένα εξαιρετικό τούρκικο τραγούδι. Αξιοσημείωτη η ερμηνεία του Γιάννη Τσιρουνάκη και η πιανιστική συνοδεία του Δημήτρη Καραβίτη.»

Αριστούλα Ελληνούδη

«Η Μαίρη Ραζή παίζει φέτος το ρόλο της καριέρας της. Η ιδέα ήταν τολμηρή, αλλά το πείσμα και η πίστη της στο έργο του Παναγιώτη Μέντη απέδωσαν. Και τα κατάφερε να ερμηνεύσει στη σκηνή του θεάτρου «Πρόβα» ένα μύθο του ρεμπέτικου τραγουδιού, τη Ρόζα Εσκενάζυ. […] Μέσα από την παράσταση που σκηνοθέτησε ο Σωτήρης Τσόγκας, η ζωή της Ρόζας διατρέχει τις εποχές και τα γεγονότα από τη Μικρασιατική καταστροφή, τη δικτατορία του Μεταξά και τον ξεριζωμό των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη μέχρι τον εμφύλιο και τη χούντα. Στο νεοκλασικό της Ηπείρου και Αχαρνών η ρεμπέτισσα Ρόζα, ασυμβίβαστη, μαχητική, μια γυναίκα που δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι γέρασε κι ας πέθανε σε βαθιά γεράματα, διεκδικεί μερίδιο στη μνήμη μας.»

Έφη Μαρίνου

«Ο κώδικας είναι η συνέπεια λόγων -πράξεων, βίου και τέχνης. Αυτήν την αλήθεια υπηρετεί η παράσταση, χωρίς να προσφεύγει σε ευκολίες. Η σκηνοθεσία είναι καθαρή και η Μαίρη Ραζή δίνεται στον ρόλο με συγκίνηση, έχοντας επιστρατεύσει όλες τις Πολίτικες μνήμες της. Ένα μουσικό ταξίδι στο σημείο συνάντησης Ανατολής και Δύσης, που είναι εν τέλει ο αληθινός μας «προορισμός». Μια «άλλη» πόλη που πρέπει να ξαναβρούμε μέσα μας,για να σταθούμε πάλι στα πόδια μας ως πολίτες.»

Λέανδρος Πολενάκης

«Την μορφή – το βίο μιας μεγάλης γυναίκας που έζησε, πέρασε, και χάθηκε από το Μέγα Πανελλήνιο παρουσιάζει αυτό το καλογραμμένο έργο. Ποια ήταν αυτή η γυναίκα που κυκλοφορούσε σαν μοντέλο από μια άλλη εποχή, μιλούσε σαν σφίγγα, ερωτευόταν, αφοσιωνόταν στα τραγούδια, στη μουσική μέσα σε καφενεία και κέντρα τραγουδώντας σε καπνούς και τσιγάρα με άνθη του κακού; Έρωτες και τραγούδια μπερδεύονταν φανερά κι αυτή πάντα πρώτη κάτω από σβηστά φανάρια Κυρία να επιστρέφει άλλοτε σε άντρες που την ερωτεύονταν ή στη μοναξιά του καλλιτέχνη.  Τρεις άντρες στη ζωή της: Χρήστος – Αλέξανδρος – Γιάγκος. Ο τελευταίος την κήδεψε με τιμές. Η Μαίρη Ραζή, ως Ρόζα, αληθινή! Ο Γιάννης Τσουρουνάκης, ως οι τρεις έρωτές της, γοητευτικός! Η μουσική και τα τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη συμπληρώνουν το κάδρο της μεγάλης Ρόζας Εσκενάζυ.»

Γιώργος Χρονάς